ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Το Άγιον Όρος είναι ίσως ένα από τα πιο συναρπαστικά μέρη στη Γη, αλλά λίγα είναι γνωστά γι 'αυτό και η μοναστική κοινότητα που ζει εκεί.

 

Κάποιοι θα μπορούσαν αναμφισβήτητα να πουν ότι το Άγιον Όρος είναι ένα ζωντανό μουσείο, γεμάτο με μεσαιωνικές εκκλησίες σαν φρούριο, αντικείμενα και κατοικήθηκε πλήρως από μια ανδρική κοινωνία που ζει από αρχαίες παραδόσεις. Το να μην είναι ποτέ τόπος ενδιαφέροντος για τον μαζικό τουρισμό και να μην έχει καμία προσοχή στον Τύπο, δεν αποτελεί έκπληξη. Η αλήθεια λέγεται ότι ήταν προμελετημένο για αιώνες. Αυτό το απόρρητο βοήθησε το Άγιον Όρος να διατηρήσει μια μικροκοινωνία που ζει με τους μεσαιωνικούς κανόνες μέχρι σήμερα.

 

Έχοντας κόψει όλους τους δεσμούς με τον έξω κόσμο για αιώνες, η ασταμάτητη πορεία του χρόνου έχει διαφορετικό ρυθμό στο Άθως. Από τους μεγάλους πέτρινους τοίχους των κτιρίων, τον τρόπο ντυσίματος, ομιλίας, εργασίας και δράσης των κατοίκων, ακόμη και των συνταγών φαγητού και των μέσων μεταφοράς είναι κάτι που ένας σύγχρονος άνθρωπος θα εξετάσει το παρελθόν.

 

Σήμερα, και ήταν πάντα έτσι, το Άγιο Όρος κατοικείται από μια κοινότητα μοναχών που ζουν σύμφωνα με τους αυστηρότερους κανόνες του Ορθόδοξου Χριστιανισμού. Για αυτούς ό, τι κάνουν φαίνεται εντελώς φυσιολογικό. Για κάποιον από έξω, είναι ένας εντελώς συναρπαστικός κόσμος, διαφορετικός με πολλούς τρόπους από αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως φυσιολογικό. Ωστόσο, λίγοι ήταν αυτοί που έχουν δει αυτά τα θαύματα.

 

Μερικές επιδρομές πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, ωστόσο αυτές ήταν επιφανειακές. Μερικές από τις πιο θεμελιώδεις αρχές ενός μοναχού είναι να ξεφεύγουν από τον έξω κόσμο, να ζουν σε αφάνεια. Επομένως, οποιαδήποτε απόπειρα δημιουργίας ντοκιμαντέρ στο Άγιο Όρος βρίσκεται σε άμεση σύγκρουση με αυτές τις αρχές. Πολλά είναι γνωστά για την ιστορία του τόπου, αλλά πολύ λίγα για τους ίδιους τους μοναχούς και τον τρόπο ζωής τους.

 

Ο Andrei Oprescu, ο σκηνοθέτης, έχει αφιερώσει μεγάλο χρονικό διάστημα ζώντας μαζί με τους μοναχούς, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους για να μπορέσει να αποκαλύψει μια προοπτική που δεν είχε καταγραφεί ποτέ στην κάμερα.